Casa Ribeirinho ligt bij het het dorp Porto Moniz in het uiterste noordwesten van het eiland Madeira. De bewoners leven hier vooral van de landbouw en de visserij. Porto Moniz bestaat uit verschillende buurtschappen en beschikt over alle benodigde voorzieningen. Toerisme is de tweede belangrijke inkomstenbron voor Porto Moniz, maar massatoerisme is er niet omdat Madeira niet beschikt over goede toegankelijke zandstranden. Er is vooral wandeltoerisme.

Casa Ribeirinho ligt vijf kilometer van de kust in een rustige, landelijke omgeving van heuvels en bergen. Het heeft een grote tuin, een boomgaard en wat akkers waar thee, kruiden en groenten worden geteeld. De geschiedenis van het huis gaat honderd jaar terug en het is een goed voorbeeld van de landelijke architectuur van het eiland. Casa Ribeirinho heeft acht slaapkamers met eigen badkamer, toilet, verwarming en telefoon. Er is een grote eetkamer met een capaciteit voor zestien personen. Gasten hebben toegang tot de barbecue en de houtoven. Het is mogelijk om je eigen maaltijden te koken, maar als je reserveert dan kookt de familie een traditioneel gerecht zoals espetada em pau de louro of caco com manteiga de alho. Laat je verrassen. De groenten komen zoveel mogelijk uit eigen tuin.

Dit gebied is bekend om zijn natuurlijke zwembaden en je kunt ze vinden aan de kust van Porto Moniz. Het zijn zoutwaterpoelen achter de rotsachtige kustlijn, die gevoed worden met water dat van de branding afspat. Gedurende laagtij neemt het waterpeil in deze poelen af en verdampt het water door zonnestraling. U kunt in sommige zwemmen, maar het zijn ook plaatsen met een unieke maritieme fauna van schaal-, schelp- en weekdieren die opgewassen zijn tegen de extreme leefcondities die er heersen. Het vulkanische eiland Madeira heeft een beperkte en steile kuststrook en u zit dan ook in een mum van tijd in een uitbundig groen gebergte van laurierbossen. Deze zijn beschermd en worden gerekend tot de Europese relictbossen. Omdat water in vulkanische grond niet goed vastgehouden wordt en vanaf de steile bergen in een oogwenk de zee in stroomt, is hier door vroege kolonisten een zeer verfijnd waterstelsel of levadas aangelegd dat gerekend wordt tot Unesco werelderfgoed. Er lopen smalle, lastig begaanbare wandelpaden langs.